Bij mijn geboorte kreeg ik de naam Germa. Toen ik een klein meisje was gaf ik mezelf mijn naam, Sem. Tijdens mijn jeugd en ook later, werd ik altijd bij mijn zelfgekozen naam genoemd door mijn familie. Alleen mijn moeder noemde mij Sempie. Tijdens het opgroeien tot vrouw, gaf zij mij alle ruimte om mijn creativiteit vorm te geven. Zij stimuleerde mij om mijn eigen stijl te ontdekken en was altijd zeer trots op mijn creaties. Haar leus: 'Vrijheid Blijheid' voel ik altijd zeer goed als ik aan het werk ben.

Mijn vader heeft zijn creativiteit en liefde voor vakmanschap doorgegeven, net als zijn belangstelling voor het werken met verschillende materialen. Zijn onvoorwaardelijkheid heb ik als een enorme steun in mijn rug ervaren.

Met het geven van de naam Sempie aan mijn maaksels/creaties/objecten, eer ik mijn afkomst, mijn roots. Maar ook de kracht die diep in mijzelf zit verankerd. Ik hou ervan om mensen meer heel te maken, om te maken, te vermaken, iets mooier te maken. Kortom: iets toe te voegen dat schoonheid in zich draagt.